GENIALNA MASZYNA.BIOGRAFIA SERCA – STEPHEN I THOMAS AMIDON

Gdy dwóch braci, z których jeden jest pisarzem a drugi kardiologiem, bierze się za pisanie książki – to musi wyjść z tego coś ciekawego. I nawet taki laik jak ja, generalnie dość tępy z biologii , zupełny ignorant z medycyny- zachwyca się i stroną merytoryczną i językową.

Nie obawiaj się, trudny temat, że dla specjalistów, że Cię przerośnie. Zupełnie błędne podejście.

Konstrukcja prosta i wręcz genialna.

 Każdy rozdział rozpoczyna historia osoby ,która boryka się z problemem zdrowotnym o nieznanej przyczynie. Zarówno bohater  jak i jego historia osadzone są w konkretnej epoce. Poszukując ratunku dla siebie lub swojego bliskiego taki dzisiejszy pacjent  trafia na lekarza, felczera lub pasjonata , który nie boi się zaryzykować życie doczesne lub wieczne w pragnieniu ulżenia cierpieniom petenta i rozwiązaniu jego problemów. Opisując zmagania pierwszych prekursorów badań na otwartym sercu , bardzo klarownie a równocześnie prosto autorzy przekazali stan wiedzy medycznej na daną epokę oraz podejście do problemu serca bądź to jako siedliska duszy , bądź mechanicznej pompy poruszającej organizm.

Po zobaczeniu filmu o wybitnym polskim kardiologu – Relidze, dotarło do mnie , jak młodą dziedziną jest kardiologia i kardiochirurgia. Książka jeszcze mocniej pochyliła mi głowę z szacunku i uwielbienia dla tych cudotwórców. Jak ogromne bariery musieli pokonać, lekceważeni również we własnym środowisku, pokonujący etyczne , moralne i religijne przesądy brnęli w kierunku odkryć ,których efektów mogli tylko domniemywać, mając świadomość, że porażka będzie bardziej nośna i głośna niż sukces….

Warto przeczytać. Może inaczej spojrzymy na obecne zmagania lekarzy choćby w temacie In vitro? Serce przecież też do niedawna postrzegane było wyłącznie jako nienaruszalny „włącznik” w dyspozycji boskiego palca…

To książka dla ludzi o szerokich potrzebach poznawczych, horyzontach, otwartej głowie i umiejętności analizy. Walory językowo- merytoryczne nie do przecenienia.

 Dla mnie cała ta seria ZNAK-u jest BEZCENNA.

NIE MOGĘ NIE POLECAĆ !

BALLADA O CIOTCE MATYLDZIE – Magdalena Witkiewicz

Czy kobieta w pięknym wieku ( ok. 80+wat) może być współwłaścicielką sex-shopu? I czy może on wpływać na wiele osób  wręcz terapeutyczne?

Może ;-)

Bo facet w typie ABS ( Absolutny Brak Szyi) nie musi być tylko górą mięśni bez uczuć i zainteresowań, młoda matka nie koniecznie wprowadzać tak wszechobecny terror „ matek-polek-mam-wózek-więc-i-prawa”, Starsza Pani z kotem to nie koniecznie moher a mąż intelektualista-naukowiec może czyścić czasami buty takiemu z siłowni a wredna teściowa po tuningu może być całkiem fajną babcią.

Nietypowe sytuacje wywołują niestandardowe działania.

Joanka ma oparcie jedynie w ciotce , ponad osiemdziesięcioletniej damie, patrzącej na świat z wyrozumiałością i dystansem, zakładającej ,że każdy jest dobry tylko trzeba to umieć podszlifować.

Ciotka oprócz przymiotów ducha , prowadzi tajemniczy interes przy pomocy bliźniaków w typie ABS.

Joanka na zakręcie życiowym ( młoda matka, mąż na morzach zainteresowany pracą badawczą obiektów martwych oraz żywych… nawet nadmiernie żywych – szwecka rozwódka z nogami do pasa i blond czupryną) w sytuacji rozpaczliwiej (porodówka, samotność, brak perspektyw) zostaje z zaświatów „zaopiekowana” przez swoją ukochaną Ciocię.  Dostaje opiekę w postaci dwóch osiłków oraz udziały w Słodkim Ciasteczku, który to interes nie koniecznie jest piekarnią . I to wszystko sprawia ,że całkowicie zmienia się jej życie.

Nic więcej nie napiszę o fabule , bo przeczytać musisz sama.

Co ci gwarantuję? Kawał dobrej zabawy. Jak zwykle u Pani Magdy Witkiewicz – komedia pomyłek, humor sytuacyjny, język niedościgniony.

Po traumatycznym „Iqbalu” musiałam „odreagować” i wrócić do równowagi. Szukałam czegoś zabawnego , lekkiego, co przywoła ciepły uśmiech i da mi powód bym spojrzała ponownie optymistycznie na ludzi. I siebie też.

Książka o sile kobiet. O przyjaźni. O wierze w marzenia , która to ma moc sprawczą. O tym ,że możemy wszystko jeśli tylko chcemy a jeśli czegoś potrzebujemy i o to poprosimy życzliwą ciocię w niebie – to ona już użyje swoich metod by tego św.Piotra ( a może nawet wyższą instancję?) przekona do naszych potrzeb… 

IQBAL- Francesco D’Adamo

Codziennie w Pakistanie 7 milionów dzieci wstaje przed wschodem słońca i rusza do pracy bez przerwy aż  do zmroku. Tkają dywany , wypalają cegły , kopią w polu , schodzą do kopalni. Nie bawią się, nie biegają, nie krzyczą. Nie umieją czytać ani pisać. Nigdy się nie śmieją. Są niewolnikami . Ich ręce lub nogi przykute są często do miejsc pracy . Nigdy nie myślą o przyszłości , nie mają nadziei.

Do momentu , kiedy choć jedno dziecko na świecie będzie pozbawione dzieciństwa, bite i gwałcone, nikt nie będzie mógł powiedzieć – to mnie nie dotyczy. Kupując coś u tzw. ”chińczyka” , na targu czy w markecie zastanów się , czy przypadkiem w małej chińskiej piwnicy , małe chińskie czy hinduskie rączki nie pracowały ponad siłę za odrobinę jedzenia byś mógł za bezcen kupić to… tylko.

A ta historia jest prawdziwa.

Iqbal – jako kilkulatek został oddany „producentowi” dywanów , by odrobić dług – 16 dolarów- który zaciągnął u lichwiarza jego ojciec - chciał ratować śmiertelnie chorego drugiego syna….

16 dolarów….lata głodu ,poniżania, bicia.

Jak wielką siłę miał w sobie ten mały chłopiec, by umieć sprzeciwić się jako jedenastolatek całemu  systemowi? By nie zaprzestać MARZYĆ?  Sprzedawany, bity, oszukany-  dzięki uporowi, odwadze trafił na członków organizacji przeciw wykorzystywaniu dzieci i pomógł uwolnić setki innych małych niewolników… Miał zaledwie 11 lat!

W 1994 r został nagrodzony w Bostonie nagrodą Reebok Human Rights Award – świat usłyszał o wykorzystywaniu dzieci… jednak sam Iqbal zapłacił za to najwyższą cenę – w wieku niespełna 13-lat został zastrzelony prawdopodobnie przez członków „ mafii dywanowej”

Czujesz to ? trzynastolatek poruszył system! Malusieńki chłopiec o wielkim sercu był tak ogromnym zagrożeniem dla handlarzy ,że zastrzelili DZIECKO!

Więc przeczytaj. To nie jest smutna historia. To historia odzyskania wolności, historia MARZENIA.

Dotyczy Ciebie i mnie. Ta historia trwa. Nawet teraz, gdy czytasz te słowa małe rączki wykonują prace z której i ja i ty nieświadomie korzystamy. Iqbal miał niespełna trzynaście lat. Poruszył lawinę.  

A co ja zrobiłam dla takich dzieci jak on? 

Moralność Pani Piontek – Magdalena Witkiewicz.

Generalnie do każdego problemu da się podejść „ od dupy strony” i niekiedy to zupełnie zmienia optykę widzenia …J

„ Doktorostwo” Poniatowscy, syn  , jego przebrzydły przyjaciel, współlokatorka , klęska nieżywiołowa , dodajmy jeszcze w finale dwójka dzieciaków ze zdecydowanie ciekawym do życia podejściem ( umysły analityczne , godne Rodziny Addamsów) i wisienka na torcie – biszkoptowy labrador – otóż ta cała menażeria uwikłana jest w bardzo klasyczną dla Pani Magdaleny komedię pomyłek , przypadków i zawirowań. Ale jak już rzekłam – od dupy strony wszystko wygląda inaczej…

Cudownie zarysowane sylwetki bohaterów, wyraziste osobowości, „charakterne” jak mawiała moja Babcia.

Autorka nie ma sobie równych w posługiwaniu się słowem. Każde zdanie to perełeczka, czepiać się nie ma o co . Czysta przyjemność.  Z coraz większym podziwem patrzę jak pięknie nam się rozwija nasza Pani Witkiewicz . Bo gdy ktoś jest życzliwy dla ludzi, piękny zewnętrznie i wewnętrznie – to jak ta stonka ziemniaczana – pozytywnie rozłazi się i rozprzestrzenia , wciągając w uzależnienie ,

I niech mi tu tylko ktoś wyskoczy ,że to nie Proust, Dostojewski ,że literatura babska typu „b”- aorty przegryzę.

Nie każda książka musi rozwijać nasz intelekt, lasować nasze zwoje i pretendować do Pulitzera. Niekiedy trzeba wziąć do ręki kawał świetnie napisanej obyczajówki , która po prostu sprawi, że życie nabiera cieplejszych odcieni . A „ Moralność Pani Piontek” zdecydowanie taka jest.

Właziłam córkom do łóżka by głośno czytać fragmenty, śmiałam się do łez i ten uśmiech nadal we mnie jest !

Jeśli masz ochotę w letnie upały na soczystą sałatkę owocową i lampkę szampana – to książka zdecydowanie dla Ciebie. Polecam.

P.S – swojego egzemplarza NIE POŻYCZĘ albowiem istnieje spore prawdopodobieństwo ,że ktoś przyklei się na dobre … J